Prostitutie in de negentiende eeuw

Als je vanuit het buitenland eind negentiende eeuw in Amsterdam arriveert om er een tijd te wonen, dan heb je volgens de Vreemdelingenwet een reis- en verblijfspas nodig die je moet aanvragen bij het politiebureau. Met dit officiële document kun je dan drie maanden in de hoofdstad wonen en het vervolgens nog eens drie maal verlengen. Als je beroep echter verband houdt met prostitutie wordt de aanvraag standaard afgewezen, ook al is  in die periode  prostitutie legaal in Nederland. De regels op dit gebied worden echter decentraal bij gemeenten belegd. En hoewel er in Amsterdam voorstellen worden gedaan, worden de plannen om prostitutie te reguleren door de raad verworpen. Men vreest namelijk dat opgelegde regels juist zullen leiden tot een toename van illegale prostitutie in de stad. (1)   Het  Stadsarchief Amsterdam  heeft een apart register van geweigerde verzoeken van reis- en verblijfspassen aan buitenlandse vrouwen tussen de jaren 1874 en 1897. Het beroep wordt pas vanaf 1880 toeg

Dan Snow sprak voor de boeiende geschiedenispodcast History Hit met historica Julia Laite over geweld tegen vrouwen in het negentiende-eeuwse Londen. Aanleiding voor dit interview was de moord op Sarah Everard in maart van dit jaar. Julia vergelijkt de zaak met Emma Elizabeth Smith , die hetzelfde lot ondergaat na een bezoek aan een Londense bar in 1888. De wetenschapster verricht al tien jaar historisch onderzoek naar sekswerksters in Londen en het geweld dat ze ondervonden. (1)  Ze concludeert dat met het sluiten van de bordelen eind negentiende eeuw het geweld tegen vrouwen niet afnam. Juist het tegenovergestelde gebeurde. Het leidde tot een toename van geweld tegen de meest kwetsbaren. (2)     Ga naar de (Engelse) Podcast            (via Google Podcast)        De duistere stad Met de economische groei verschenen er steeds meer warenhuizen, uitgaansgelegenheden en koffiehuizen in laat-Victoriaanse Londen. De veranderingen leidden tot meer vrouwen uit de hogere en middenklasse die

Een persoon uit het verleden komt pas echt tot leven wanneer je een oude foto van hem of haar ziet. Als je een dergelijke afbeelding uit de negentiende-eeuw in een archief hebt gevonden, dan is de kans echter groot dat de geportretteerde in problemen was gekomen met justitie. En blijkt het ook nog eens afkomstig te zijn uit het geheim register van ontslagen gevangenen , dan is het nog erger. In het register werden namelijk alleen personen toegevoegd die beschouwd werden als een gevaar voor de samenleving. Inzage was in die tijd beperkt tot personen in specifieke beroepen. Tegenwoordig is het oude register  online te raadplegen  bij het Brabants Historisch Informatie Centrum  (BHIC). (1) Ik vond in de databank ook veroordeelde bordeelhouders en prostituees, zoals de grimmig uitziende man hier rechts. Zijn naam was Gerardus Mulder. Initiatiefnemer voor het geheime register is de Minister van Justitie,  Anthony Modderman . (2)  Door zijn inbreng worden tussen 1882 en 1897 veroordeelden v